Kunstmaker, blijf bij je Lijst!

‘Hé Ernesto, Marcel hier, ik zie dat je hele vette schilderijen aan het maken bent. Waarom maak je niet ook een lijst van LEGO?’

Het voorgeschreven formaat van het Zelfportret van Vermeer leverde een probleem op. In tegenstelling tot bijvoorbeeld schilderslinnen, wat je in ieder gewenst formaat kunt opspannen, zou de enige oplossing voor een LEGO paneel op maat zijn, door die in stukken te zagen. Au. Geen optie. En toen schoot een suggestie, die oud Legomasters collega Marcel de Jong twee jaar eerder had gedaan, me te binnen. Een lijst van LEGO! Wat een goed idee! Alsof ik het zelf had bedacht hahaha. Een appje verder en Marcel en ik hadden onze eerste van meerdere online overleg sessies ingepland. Samen bouwen was te ingewikkeld, Marcel woont in Brabant en ik in Friesland maar één ding stond voorop, het moest een lijst worden waarbij het niet direct zichtbaar was dat deze van LEGO was gemaakt.

LEGO is een interessant en veelzijdig materiaal. Bijna iedereen kent het, van vroeger of van nu, en bijna iedereen kent het hoofdzakelijk als speelgoed. Toegegeven, er bestaan ook LEGO sets met educatieve, decoratieve en bouwkundige invalshoeken, maar er zijn maar weinig mensen die dit beschouwen als kunst met een hoofdletter K. Dat is logisch en verklaarbaar aangezien het accent van het product ligt op spelen, in de meest brede zin van het woord, en niet op toepassingen binnen een artistiek domein, tenzij in vormen van massaproductie.

Het gebruik van synthetisch materiaal door kunstenaars gaat inmiddels al een kleine honderd jaar terug. De vroege experimenten door bijvoorbeeld leden van het Bauhaus of de Russische Constructivisten getuigen al van een fascinatie, passend bij de Zeitgeist, voor de vormgevingsopties die dit nieuwe materiaal bood. Een fascinatie die kunstenaars tot de dag van vandaag bezighoudt, al is die fascinatie niet langer beperkt tot alleen de toepassingen, maar heeft deze ook oog voor de impact van het materiaal op onze planeet.

Dat synthetisch materiaal door kunstenaars wordt gebruikt is een gegeven. Dat LEGO daar hooguit een marginale rol in speelt heeft verschillende redenen. Redenen waar ik in een afzonderlijke blog nog wel eens op in wil gaan. Feit is dat slechts een handjevol kunstenaars LEGO zien als bruikbaar materiaal. Feit is dat dit ook geldt voor het publiek dat er naar kijkt. Het is net zo onmogelijk om geen speelgoed associatie te hebben met LEGO, als het is om niet aan een roze olifant te denken (En? Gelukt?). Of je nu strikt houdt van LEGO, puur een liefhebber bent van Kunst of een combinatie van beide, in alle gevallen neem je je eigen denkbeelden mee ten aanzien van het materiaal en beïnvloedt dit vervolgens hoe je naar het werk zelf kijkt.

Wat een fantastisch potentieel om je waarneming en perspectief te kunnen beïnvloeden!